Ach, mooie, vriendelijke straat van gouden regens
bruisend, ruisend – vol diversiteit
Beginnend (of eindigend) daar
waar Monseigneur Bekkers jou,
met al zijn lommerrijke egards,
de gelegenheid biedt verder te gaan
Links huizen de Lijsterbessen terwijl rechts
de club van Forsythia aan het bijkomen is
van een super geel succes
Moet je?
toch eens horen…
ineens moest ik meer
véél meer?
van ze weten.
Steeds de vraag:
Na het werk en het eten
op een zwoele voorjaarsavond
nog even samen naar beneden;
hondje mee, papa mee, mama mee
aan de hand van dreumes
Witte Donderdag? Morgen
Ik wil overdenken
Goede Vrijdag? Overmorgen
Ik wil herdenken
Stille Zaterdag? Over 3 dagen
Ik wil verstillen
Het mooie van een straatje om
kan zijn een plotseling ontmoeten
van hart tot hart…
binnen de bebouwde kom.
Het mooie van dit straatje om
Is net de uitkomst van een som;
Jij + ik = even wij…
op weg naar verder moeten.
Het mooie van mijn straatje om
was dit plotseling ontmoeten
Voor het slapen gaan nog even een blik
naar buiten en zie haar weer eens lopen
Voor haar haar grote kleinkind,
onrustig bewegend in een buggy
Haar kleine man; gevangen in zichzelf.
Ze staakt haar gang en
aait hem teder over zijn geschoren bol
L.nt.
Het wonder bewondert
overweldigt, verwondert.
Het bijzonder wondere wondert;
maakt het Kleinste majestueus!
Zo graag wilde ik iets moois schrijven
over u, de natuur, het weer
doch al mijn inspiratie is slechts transpiratie
heeft mij mijn bed in-en-uit-en-weer-in doen drijven
Hatsjie! Op onze gezondheid!
Graag tot een betere keer.
Jouw gedachten vliegen vrij
je ademt.
Bomen lopen uit
jouw hart klopt
en krokussen staan her en der.
Uitstellen het aftellen
Dat niet valt af te stellen
Inmiddels ben ik
het onvermijdelijke aangegaan
het optellen der minuten
die ik nog heb te gaan;
Tienduizendendriehonderdentwintig
(minus deze tijd van schrijven)
Gelukkig! Ik ben nog lang niet jarig.
Je kent het wel, zo’n struik
nog doods en onooglijk
begin februari
Vele malen
langsheen gelopen
met mijn hoofd
in het daar en wat?
Zonder je te kennen mis ik je
nu alweer een aantal weken
die zijn verstreken
zonder te zwaaien naar jou
rust maar zacht en heb het goed
dag, mijn trouwe zwaai-mevrouw
Gakkend, pikkend, waggelend
ineens is er heel veel visite in de wei
ik sta er bij – stil –
en kijk er naar en zie
dat het gras groen is
onder mijn
belaarsde voeten
Er waren eens 8 huisjes
8 huisjes op De Ooi
ze werden afgebroken
niemand vond ze mooi
Er zaten minstens 8 bewoners in
8 bewoners op De Ooi
men vond de huisjes ‘niet meer kunnen’
maar zij vonden ze mooi
Promotievideo’s van bedrijven:
© 2020 DoesburgDirect.nl
Thema gemaakt door Anders Noren — Boven ↑
Reacties op berichten