Vrijdag 29 juni
Vandaag is de vernissage van HANSEartWORKS. We, Hans en Els, Anneke en ik, zijn ruim op tijd en kunnen al even rondkijken. Mijn werk “De Burgemeester van Doesburg” staat op een schildersezel opgesteld midden in een heel lichte ruimte. Een bijzonder mooi plekje.
De Doesburgse delegatie breidt zich steeds verder uit. Naast Kees en José zijn Gerdie en Albert-Jan Oosten ook van de partij. Ik moet Albert-Jan even laten zien hoe hij naar het werk moet kijken om de burgemeester er in te kunnen ontdekken. Je moet er even wat voor doen.
Na de gebruikelijke, zoals gewoonlijk, te lange toespraken kunnen we de rest van de expositie bewonderen. Veel traditioneel werk, schilderijen, textielwerken, fotocollages, tekeningen. Wat dat betreft springt mijn werk er wel uit, een geroeste plaat staal!
Een aantal mensen complimenteren mij met mijn werk. De samensteller van het boekje over de deelnemende kunstenaars komt naar me toe. Hij vind “der Bürgermeister” een geweldig kunstwerk. Met name het effect dat je even moet zoeken om het juiste beeld te zien. Veraf is het beeld te zien en dichtbij de structuur van de roest. Leuk dat meer mensen dat zien.
Na de Kaffee mit Kuchen wordt het tijd om op te stappen, het wordt veel te warm met zoveel mensen op een kluitje.
Overal in de stad dansen groepen op de podia en tussen het in grote getale toegestroomde publiek. De Letse dansgroep Straube met bloemen in het haar maakt furore evenals de russische zanggroep Soroka uit Novgorod. Deze 6 russische meiden brengen de mannen het hoofd op hol met hun flirts en sexy danspasjes. De stand van Letland, naast die van Doesburg, lijkt een schilderij van Vermeer.
Een dreigend donkere lucht kondigt een noodweer aan. Overal worden parasols en tentjes uit voorzorg weggehaald want en komt een zware onweersbui aan met heftige windstoten. Vanuit onze Kontitorei zien we de regen horizontaal door de straat gaan.
‘s Avonds ontdekken we de Altstadt. Een prachtige wijk waar het middeleeuwse sfeertje heel mooi is teruggebracht. Morgen maar eens terugkomen als de tenten ook bezet zijn.
Zaterdag 30 juni
Dwars door de bruisende binnenstad richting Altstadt. Inderdaad een heel mooi tafereel. Je waant je echt in de middeleeuwen. De straat en de huizen zijn oud, jute zakken over de verkeersborden, slim. De standjes zijn gemaakt van boomstammetjes en oude doeken en iedereen is in oude kleding. Oude ambachten zijn geen op zichzelf staande activiteiten maar onderdeel van het middeleeuwse straatbeeld. En ook hier weer prachtig uitgedoste mensen uit alle windstreken. Een prachtige jurk aan maakt dat je anders loopt, het wordt meer schrijden.
Als we bij het brouwerijmuseum even pauzeren verschijnen de meiden uit Novgorod weer op het podium. Zij herkennen ons want Els heeft hun allemaal een hollands klompje aan een sleutelhanger gegeven bij de vorige ontmoeting. Het optreden is wederom spectaculair. Als een man uit het publiek wordt gekozen om mee te dansen proberen Hans en ik ons zo klein, mogelijk te maken. Het “kom jij maar eens bij Sinterklaas”-gevoel maakt zich van ons meester. Het loopt gelukkig goed af.
Uit Danzig speelt een groep jonge musici prachtige klezmer muziek. De middeleeuwse stadswacht schreeuwt zich een doorgang en banjert met veel lawaai dwars door het aandachtig luisterende publiek. Het is vandaag veel drukker dan de andere dagen. Je kunt op de hoofden lopen. En dat in de hele binnenstad van Lüneburg.
Het is zo druk dat alle terrassen bezet zijn. Marion, Antoon, Anneke en ik proberen dan maar ergens binnen een eetplekje te vinden. Nadat we eerst eten aangeboden krijgen wat niet voor ons bestemd is komt de serveerster met niet door ons besteld drinken. Even later meld de manager dat er niet meer binnen bediend wordt zodat we toch buiten een plekje moeten zoeken. Het is al redelijk laat dus we besluiten na een vruchteloze zoektocht ons italiaanse restaurant op te zoeken. Ook hier is buiten eigenlijk geen plaats maar als we Giovanni feliciteren met het italiaanse voetbalteam herkent hij ons en regelt toch een plekje voor ons in de binnentuin.
Jong en oud staat te swingen op het grote plein, het is druk, heel druk, maar de sfeer is erg goed. Anneke en ik fietsen in de warme avond terug naar de camping.