Nog een paar dagen en dan is Peter Taai weer terug in Doesburg. De beroepsmilitair en eigenaar van Viking Outdoor heeft er dan zeven maanden opzitten in Afghanistan. In het verscheurde Aziatische land heeft hij zich beziggehouden met het opleiden van lokale politiemannen. Voor DoesburgDirect.nl vertelt hij over zijn werk, zijn wensen en zijn terugkeer. En over een ontmoeting met een andere Doesburger, die deelnam aan zijn ‘Viking kroegenquiz’.
Wat doe je in Afghanistan en voor hoe lang?
Ik ben hier voor 6,5 maand en kom vrijdag 11 mei weer terug in Nederland. Ik heb hier de Afghaanse politie opgeleid. Dat houdt in dat we een week les geven op een afgelegen kamp en daarna een week met ze de stad in gaan om het geleerde in de praktijk te monitoren. Met name het contact maken met de bevolking is een belangrijk onderdeel. Mijn team waar ik commandant van ben, bestaat uit vijf collega’s van de Marechaussee en tien van de Landmacht. Deze laatste zijn er om onze veiligheid te waarborgen, als we in de stad aan het werk zijn. Ik heb mooie dingen meegemaakt, maar ook hele schrijnende gevallen gezien. Het lokale hospitaal valt onder mijn politiepost. Wees blij dat je in Nederland woont. In Afghanistan overlijden mensen die in Nederland grote kans van overleven hadden.
Hoe blijf je op de hoogte van het thuisfront en de ontwikkelingen in jouw stad Doesburg?
Ik blijf op de hoogte door internet. De post heeft een gemiddelde vertraging van 3 tot 4 weken.
Je bent eigenaar van Viking Outdoor. Hoe is een militaire uitzending te combineren met ondernemerschap in Doesburg?
Dat is niet te combineren. Mijn vrouw Dorinde Lensink van Reisburo Lensink neemt alles waar en het team er omheen draaien de activiteiten. Gelukkig ben ik net terug voor het hoogseizoen. Ik kan alleen wat vragen beantwoorden via de mail of post. Maar Dorinde is inmiddels wel gewend aan de Viking-activiteiten. We deden het altijd al samen.
Wat ga je straks in Doesburg als eerste doen wanneer je weer terug bent?
Als ik terug ben, en dat zal rond etenstijd zijn op vrijdag, ga ik eerst bij de “overbuurvrouw”, met de familie Chinees eten. Hier is het eten verzorgd door de Duitsers en zeer veilig. Men wil er alles aan doen om te voorkomen dat militairen ziek worden. Dus alles gekookt en met weinig smaak. En met name een pittige Chinese maaltijd met een biertje is wat ik qua eten en drinken wel gemist heb. De opvolgende dagen zal ik met Dorinde, Maud en Naome doorbrengen, en de naaste familie bezoeken. Ik verlang ook weer om met de boten de IJssel op te gaan en te genieten van de gewone dingen. Hier zit ik opgesloten op een ‘base’ of moet onder zware beveiliging verplaatsen door de stad.
Wat mis je buiten je familie om het meest nu je een tijd uit Doesburg bent?
Ik mis de vrijheid om te doen waar ik zin in heb en het buitenleven, de natuur. Hier is alles woestijn met hier en daar wat bomen. De Russen hebben in het verleden hier heel veel gekapt en kapot gemaakt. En de gezelligheid van Doesburg. Ik woon in de binnenstad, als ik boodschappen doe kom ik altijd wel iemand tegen waarmee je even een praatje kan maken. Je gaat het luxe leven wel weer waarderen na 6,5 maand.
Heb je nog een typische Doesburgse traditie in ere gehouden in Afghanistan of over kunnen brengen op jouw collega’s?
Ik heb wat Viking-activiteiten meegenomen waaronder de kroegquiz. Die sloeg enorm aan in de Dutch Bar. Achttien groepen van zes personen hebben er regelmatig aan deelgenomen. Ook Generaal De Kruif uit Doesburg is op bezoek geweest en heeft ook kunnen deelnemen aan deze quiz.
