Aankomend weekend is het stil bij Sportclub Doesburg. Het hele amateurvoetbal ligt eruit. Aanleiding voor dit besluit van de KNVB is de fatale aanval van drie jeugdvoetballers op een grensrechter vorige week. Daags na de lafhartige aanval overleed de grensrechter aan gevolg van zinloos geweld. We vroegen de Doesburgse grensrechter Appie van der Beek van Sportclub Doesburg over zijn ervaringen met geweld of bedreigingen op het voetbalveld, wat er moet gebeurden om dergelijke rampzalige incidenten een halt toe te roepen, en of het überhaupt nog wel leuk is om grensrechter te zijn.
Wat dacht jij toen je het nieuws hoorde dat de bewuste grensrechter was overleden?
Ik schrok enorm, ik dacht gelijk dat had mij zomaar ook kunnen gebeuren. Ik fluit dit jaar onder andere ook B-junioren bij Sportclub Doesburg, Jongeren die net zo oud zijn als de daders van dit tragische voorval. Gelukkig houden deze teams echt van het spelletje en komen alleen om te voetballen.
Wat vind je van de maatregel van de KNVB om komend weekend alle amateurwedstrijden niet te laten spelen?
Ik heb een dubbel gevoel. Natuurlijk moet je gezamenlijk een daad stellen want het kan zo niet langer, maar aan de andere kant ontneem je veel kinderen hun geliefde spelletje.
Heb je jezelf wel eens onveilig gevoeld als grensrechter, en in welke situatie was dat?
Ik ben niet zo bang aangelegd, maar wordt wekelijks vooral bij uitwedstrijden als grensrechter voor van alles en nog wat uitgescholden. Ik zeg wel eens vaker dat dit echt een ondankbare taak is als je hoort waarvoor je door volwassen supporters allemaal wordt uitgemaakt tijdens een wedstrijd.
Laatst stond er een grote kerel met cowboyhoed langs het veld die de hele wedstrijd alleen maar bezig was om ons als tegenstander uit te schelden. Een groepje staat er om heen en lacht om alles wat die man zei. Ik moet in mezelf dan wel eens lachen en neem dit soort figuren niet echt serieus, maar ja er hoef ook maar iets te gebeuren.
Ik neem me altijd voor om niet te reageren. Dit werkt het beste, maar soms worden die mensen nog kwader als je ze negeert. Als ik me onveilig zou voelen dan zou ik dit melden bij de scheidsrechter. En ja soms reageer ik wel eens door bijvoorbeeld te vragen of de echtgenotes wel weten dat ze op het voetbalveld zijn. Haha. Dit wil ook weleens helpen.
Laatst speelde we een uitwedstrijd tegen een net zoals ons zeer jeugdig team die nog niet echt het buitenspel snappen. Toen op een gegeven moment ik een paar keer terecht voor buitenspel vlagde, werd er door de spelers en vervolgens de begeleiding van alles en nog wat geroepen. Een mindere scheidsrechter gaat op een gegeven moment twijfelen en dat is nu net wat men wil bereiken. Dat is jammer, want dit bepaald dan gelijk de stemming in en rond een wedstrijd.
Is het nog wel leuk om grensrechter te zijn?
Dat is het zeker. Je ben op deze manier betrokken bij het o zo mooie spelletje en vooral bij Sportclub Doesburg hebben we momenteel een leuk team dat voor tijdens en na de wedstrijd, ook tijdens de belangrijke de derde helft, elkaar respecteert.
Daarnaast, als je dan hoort wat deze vader is overkomen, dan denk ik wel eens aan mijn eigen gezin en er hoeft maar een gek te zijn die alles kan verpesten. Gelukkig zijn er meer mensen die net zoals ik houden van het spelletje en dat is ook de rede dat ik het blijf doen.
Wat moet er gedaan worden om dit soort rampzalige incidenten in de toekomst te voorkomen?
Bij Sportclub Doesburg hebben we 22 jeugdspelers opgeleid als jeugdscheidsrechters. Zij fluiten zelf alle pupillen wedstrijden en als dan één van hun na de wedstrijd bij me komt en zegt; dat valt niet mee als scheidsrechter. Dan denk ik ‘yes hier heeft er een weer wat geleerd’. Ze krijgen op deze manier respect voor de scheidsrechter en dat is wat we willen bereiken. Daarnaast is het zaak dat je de ouders betrek bij de club, laat ze deelgenoot zijn van alle perikelen bij de club en op deze manier werkt dit echt.
Sportclub Doesburg is ook een multiculturele vereniging waarbij juist dit zeer belangrijk is. De afgelopen jaren hebben we hier echt grote stappen gemaakt en ik kan als lid zeggen dat we het momenteel goed voor elkaar hebben. Ik heb veel spelers van het huidige eerste elftal zelf getraind vanaf de F-jes. Al die jaren hebben we samen als begeleiders van de jeugd altijd de normen en waarde van de club gehanteerd. Diegene die dit niet wilde, hebben we netjes gevraagd wat anders te gaan doen. Dit zie je nu echt terug en dat is voor mij weer een reden om me in te blijven spannen voor deze mooie club.
Club-mensen zoals Appie van der Beek zijn hun gewicht in GOUD waard.
De club-grensrechter heeft de meest waardevolle, moeilijke – en tevens de meest ondankbare taak in elke voetbalclub.
De voorzitter, de aanvoerder, de trainer en de spelers staan regelmatig bij successen in het zonnetje; de club-grensrechter absorbeert alle agressie en onredelijkheid van heel veel schorriemorrie langs de lijn en hij wordt meestal pas na 25 jaar trouwe dienst beloond met …. een bos bloemen.
De onredelijke – en vaak zeer onbeschofte toeschouwers van de tegenpartij mogen alles onbestraft roepen en dat naar een weerloze grensrechter, die alleen maar zorgt dat “anderen” hun pleziertje kunnen hebben.
Het is absoluut een wonder dat er nog zoveel club-mensen te vinden zijn, die net als Appie van der Beek, geheel belangenloos, het plezier van “derden” mogelijk maakt.
Ondergetekende is ere-lid van Topklasser AFC-Amsterdam en weet waar hij over praat. Ondergetekende heeft alle functies in de vereniging doorlopen en moet tot zijn schande bekennen nooit de moed opgebracht te hebben om eens een wedstrijdje te “vlaggen”.
Te weinig GRENS-RECHTERS worden door onze Koningin voorzien van een Koninklijke Onderscheiding!
Mooie woorden Robert dank je.
Afschuwelijk wat er is gebeurd.Ik ben blij dat er bij zeer vele wedstrijden en evenementen wordt stil gestaan. Hier kan het echter niet bij blijven.
In de vrije tijd ben ik ook waterpoloscheidsrechter. Deze sport wordt altijd betiteld als zeer gemeen enz. De spelregels in deze sport zijn veel doeltreffender mbt opmerkingen, gebaren enz.dan bijv. bij voetbal. Een (matige)opmerking, (flauw)gebaar oid naar de scheidsrechter wordt direct bestraft met een uitsluiting voor 20 seconden. Deze tijd wordt dus met een man of vrouw minder gespeeld en kan dus snel in deze sport een doelpunt opleveren. Wanneer een speler 3 keer in een wedstrijd er uit wordt gestuurd door zware overtredingen, opmerkingen enz., dan mag hij of zij niet meer deelnemen aan de wedstrijd.
Een scheldwoord, water spatten, vloeken of een grof gebaar maken naar de scheidsrechter is gelijk einde wedstrijd voor de speler. Zijn team moet daarna 4 minuten met een man of vrouw minder speler. Veelal de gelegenheid voor de tegenstander om 4, 5 of meer doelpunten te maken. Een uitgestuurde speler benadeelt zijn eigen ploeg.
Wellicht een idee van de KNVB om eens te kijken naar de spelregels van de KNZB. Je weet maar nooit.