Wat is jouw persoonlijke hoogtepunt van het afgelopen jaar?
Het jaar 2012 was voor mij een opeenvolging van bijzondere dagen, hoogtepunten en beslissingen.
De grootste beslissing was om te stoppen met mijn Galerie/ Atelier Per Sonare. Vier jaar geleden vonden we een huis in Doesburg en nog geen 200 meter daar vandaan was een atelierruimte te huur. Deze leek daar op mij te wachten. Heel blij was ik met dit atelier, dat later steeds meer een Galerie werd en waar ik mijn foto’s en foto-glasobjecten kon laten zien. De Culturele Zondagen waren veelal geweldige dagen, veel contacten heb ik gelegd en veel mensen kwamen met plezier naar Per Sonare. Sommige van hen werden echte fans en kwamen regelmatig naar nieuwe ontwikkelingen in mijn werk kijken.
Maar zo’n ruimte te hebben om er niet veel meer dan één keer in de maand op de Culturele Zondag te zijn, dat voelde niet goed. De beslissing om ermee te stoppen was helemaal ok. Het was ook een soort feestje, de laatste keer dat Galerie Per Sonare open was. Kunstenaar blijf je heel je leven, daar hoef je geen galerie voor te hebben. Het voelde vrij, er was ineens tijd om andere manieren en mogelijkheden te ontwikkelen of te ontdekken om me in de kunst te uiten.
Nu zijn er andere galeries waar mijn foto’s, foto- transparanten en foto-glasobjecten te zien zijn. Vooral via de kunst heb ik, samen met mijn man, Doesburg en veel mensen van hier leren kennen. Door het sluiten van Atelier/Galerie Per Sonare is er ook voor mij een periode afgesloten. Met open mind kijk ik naar de toekomst, die heeft vast nog veel te brengen!
Afgelopen jaar heb ik veel tijd buiten Doesburg doorgebracht. De hoogtepunten die ik meemaakte hebben vooral met de natuur te maken. Geweldig was naar Terschelling te varen in een ‘zee van ijs’ en op het strand te lopen terwijl een stukje van de zee bevroren was. Al die brokken bevroren brandingschuim, echt heel bijzonder om mee te maken.
Het tegenovergestelde, maar ook echte hoogtepunten, waren verschillende zomerse dagen waarop alles volmaakt leek en met elkaar in harmonie. De zon scheen, het was windstil – wat zelden voorkomt op Terschelling, de zee was blauw en de branding wit. Heerlijk om zo in zee te zwemmen en de glinsteringen op de aankomende branding te zien en te ervaren.
Wat is voor jou hèt Doesburgse moment van 2012?
Fotografen zijn over het algemeen mensen die alléén werken of op pad gaan. Zo niet bij Helpportrait Doesburg, daar waren zes fotografen samen met vele vrijwilligers die van tientallen mensen de prachtigste portretten hebben gemaakt. Het was een energieke gezellige dag. Voor mij een écht Doesburgs-moment.
Zo ook eerder dit jaar. In april was er ter ere van de herdenking van 50 jaar Molukse gemeenschap, tijdens de Molukse dag in Doesburg, een expositie van Apa Datang Dari Muka Na de opening van de expositie in de Martinikerk en later op het plein vóór de kerk, werden er krijgsdansen gedanst en ritmes gespeeld door veelal jonge Molukse krijgers.
Geweldig vond ik het, deze jonge mensen die lieten zien dat ze tradities in ere hielden. Het heeft me ook aan het denken gezet. In Vught waar ik als kind woonde, was er het Ambonezen-kamp. Dat maakte toen grote indruk op me. Tientallen jaren heb ik niet meer aan Amboneese/Molukse mensen gedacht, tot ik die prachtige jonge mensen zag die dansten en muziek maakten. Nooit geweten dat er in Doesburg ook een Molukse gemeenschap was.
Het is waarschijnlijk niet toevallig dat deze twee projecten ondersteund worden door ZON (Zakelijk Ondernemers Netwerk) Doesburg. Ook het nieuwe project Levensboeken krijgt steun van ZON. Dit jaar voor het eerst van hen gehoord en ik denk dat het niet de laatste keer zal zijn.
Welk rapportcijfer geef je Doesburg het afgelopen jaar en waarom?
Er gebeurd(e) veel in Doesburg op sociaal- cultureel gebied en in de kunst. Kijk DoesburgDirect.nl er maar op na! Als je alles bij elkaar optelt wordt het rapportcijfer steeds hoger. Wat zijn veel mensen actief op dit gebied.
Een opsomming: naast de van zich sprekende kunstenaars en fotografen, al of niet aangesloten bij de Culturele Zondag Doesburg, zijn er dit jaar enkele boeken uitgebracht, geschreven door Doesburgers of er aan meegewerkt. Wat heb ik dit jaar genoten van de Blogs van Anneke de Bundel! Ook Dichters aan de IJssel laat steeds meer van zich spreken.
Veel mensen maken muziek en zingen in Doesburg en er zijn ook steeds meer optredens. Verschillende musea zijn afgelopen jaar actief geweest. Er zijn aankopen gedaan en interessante lezingen. Museum La Lique zet Doesburg steeds meer internationale op de kaart. Naast de Galeries zijn er zijn exposities in de raadskelder, in de bibliotheek en op andere plaatsen.
Je hebt de Hanzefeesten met dit jaar een fantastisch toneel, de jaarlijkse schoolmusical en niet te vergeten het eindejaarscabaret. Er is het filmhuis en de zomer-buitenfilms. Er is straattheater tijdens evenementen. Op sportgebied gebeurd er steeds meer.
Als laatste laat de jeugd van zich spreken (samen met de hen begeleidende volwassenen trouwens.) Naast Sjors sportief was er dit jaar ook Sjors creatief. Leuk!!! Het jongerencentrum 013 kwam verschillende keren in het nieuws met een door hen georganiseerde evenement. En tot slot, er is een fantastisch natuurlijke speelplaats aangelegd. Laten we hopen dat de kinderen steeds meer speelruimte krijgen en hierdoor ook de kans om echt (buiten) te spelen en elkaar te ontmoeten.
Welke droom wil je komend jaar verwezenlijken?
Een van mijn dromen die ik komend jaar wil verwezenlijken is documentaires te gaan maken, in Doesburg maar zeker ook daarbuiten.. Mijn beroep als publicist wil ik daardoor weer oppakken. De bedoeling is dat tekst mijn foto’s begeleiden.
Iets minder realistisch, zijn de dromen een beeldentuin in de tuin bij het Arsenaal, een foto-expositie in de loodsen bij de Turfhaven (misschien in de landelijke week van de fotografie in september van 2013?) Ik heb in de 5 jaar dat ik in Doesburg woon zulke mooie foto’s van de kraan en trechters en de IJssel gemaakt, daar moet ik nog een keer iets mee en het liefs in de loodsen met levensgrote foto’s. Een kunstenaarscafé met levende en inspirerende debatten en lezingen is ook een droom, maar ook lekker veel tijd om aan mijn foto’s en fotoglasobjecten te werken en natuurlijk ook te maken.
Eén, ja slecht één, rake tip om Doesburg nog mooier te maken.
Gisteren, tijdens een wandeling iets buiten het centrum, zag ik ineens een zeer groen uitgeslagen lantarenpaal met een even groen of nog groener verkeersbord er aan vast. Als je er eenmaal op let, dan zie je in Doesburg heel veel (verkeers)borden die duidelijk al in geen jaren schoongemaak zijn. Het is geen gezicht en echt niet mooi! Dus: Groot onderhoud aan de richtingwijzers en verkeersborden, Doesburg zal er veel ‘schoner’ en daardoor nóg mooier door worden.
Tot slot nog een geheimtip. Wat moeten we in Doesburg absoluut bekijken komend jaar?
Het Arsenaal staat praktisch in onze achtertuin. Zo mooi, wat voor weer of deel van de dag het ook is. Het ochtendlicht op het gebouw is prachtig, maar zeker ook in de avond is het ook bijzonder en elke keer weer anders. Sta er eens bij stil vanuit de parkeerplaats de kloostertuin.
