Wat is jouw persoonlijke hoogtepunt van het afgelopen jaar?
2013 was weer een vol jaar. Zoveel fijne momenten beleefd, zoveel ondernomen, gecreëerd, bedacht. Bijzondere mensen ontmoet, steden gezien, van kunst genoten. Op veel verschillende plaatsen in Europa de zee ervaren en me laten meevoeren met de wind en het water. Genoten van alles wat de zee geeft en nagedacht over dat wat hij neemt.
Ondertussen Frankrijk (her)-ontdekt met de camper, maar ook: gefotografeerd, geschreven, meegedaan aan mooie exposities (mijn installatie ‘Windows of my life’ was eindelijk ook in Nederland te zien, eerst bij International LandArt Maastricht en nu nog op het terrein bij Only for Men ), kinderen en kleinkind zien groeien en bloeien en weer ontdekt dat wat jij als oma en niet te vergeten opa meegeeft er toe doet!
Vrij onverwachts moest Geert drie weken geleden een hartoperatie ondergaan. Het is allemaal goed gegaan en het gaat elke dag een beetje beter met hem. Mijn persoonlijke hoogtepunt van dit jaar is dat ik Geert mee naar huis kon nemen, al zes dagen na de operatie.
Wat is voor jou hèt Doesburgse moment van 2013?
Naar huis, dat is Doesburg en altijd weer is het fijn om hier thuis te komen. Wij wonen nu vijf jaar in Doesburg en nog steeds, of misschien wel steeds meer, kan ik lyrisch zijn over dit stadje aan de IJssel. Ik hou van de plaats, maar nog meer van de rivier. De IJssel geeft Doesburg leven! Bij hoog of laag water, ijs of sneeuw, een sterke stroming of juist een spiegelglad wateroppervlak; de rivier en de uiterwaarden veranderen mee en zijn elke dag anders.
En dan de zonsondergangen…
Vandaag was het weer zo’n dag dat heel de lucht rood kleurde en dit rood weerspiegelde op het gladde wateroppervlak. Zo mooi, om stil van te worden. Maar stil is het niet aan de IJssel in het begin van de avond, want de lucht is bezwangerd met vogels! Eerst zijn er de ganzen, honderden of misschien wel duizenden ganzen. Al van verre hoor je ze aankomen, meestal vliegen ze in echte ganzenvlucht, maar soms, ineens, herstructureert zo’n groep zich en lijken ze daar boven in de lucht een afslag te nemen. Op een plek in de verte, aan de overkant van de rivier, komen de verschillende ganzengroepen bij elkaar. Je vraagt je af waarom daar, gaan ze er -landen, de nacht doorbrengen?
Even na de ganzen, of soms ook tegelijk, zijn de roeken in de lucht. Ontelbare hoeveelheden roeken, kris kras door elkaar vliegend en veel lawaai makend, maar doelbewust op weg naar die ene boom aan de overkant van de haven. Zoveel vogels waar er blijkbaar veel te veel van zijn hier in Nederland, hier in Doesburg. Wat dit in de toekomst betekent weet ik niet, maar op dit moment kan ik er geweldig van genieten, zo levendig!
Het zijn elke keer speciale momenten, dat ervaren van Doesburg aan de IJssel, maar wat zou ik het geweldig vinden als ik nu kon zeggen dat hét Doesburgse moment voor mij is dat de plannen met het Arsenaal doorgang zullen vinden. Het is zo’n fantastisch plan wat Ton van Stiphout en Mano Dijkman hebben met dit gebouw. Het Arsenaal, dat in mijn achtertuin staat en ik elke morgen kan begroeten als ik de gordijnen open. Het verdient het dat het gekoesterd wordt, dat er in geleefd wordt, dat het een nieuwe functie krijgt. Niet alleen voor Doesburg, maar ook voor ver daarbuiten. Op het moment dat ik dit schrijf is het nog steeds niet helemaal duidelijk, maar het kan niet anders dan goed voor Doesburg zijn als dit initiatief doorgang zal vinden.
Welk rapportcijfer geef je Doesburg het afgelopen jaar en waarom?
Het afgelopen jaar kwamen naast het Arsenaal, de ontwikkeling van de Turf-Durf-Haven (weer)in beeld. Verwachtingsvol kijk ik uit naar deze twee plannen en zie nieuwe mogelijkheden op het terrein van Kunst en Cultuur. Zal er nu een filmhuis komen dat ook voor mensen buiten Doesburg interessant is, een beeldentuin, een podium, een kunstcafé…
Dit jaar niet zo’n grote lijst met nieuwe sociaal-culturele of kunstzinnige activiteiten als vorig jaar, maar dat wil niet zeggen dat er niet van alles gebeurd. Lees het maar op DoesburgDirect.nl. De Taalwerkplaats met het project levensboeken gaat verder, Sjors Sportief en Sjors Creatief gaan een nieuw jaar in, kinderen en jongeren kunnen voor veel verschillende cursussen en activiteiten terecht in het jongere centrum 0313. Jongeren helpen ouderen met hun mobieltje of computer tijdens hun sociale stage.
Nieuw was dit jaar de Kidsweek-Huttenkamp. Ik las dat kinderen inspraak hadden over het inrichten van een nieuwe speelplek. Jammer genoeg kon ik niet bij zijn op de avond waar de plannen werden gemaakt, ik ben namelijk reuze benieuwd of het meedenken van de kinderen beloond is. De jeugd heeft toch de toekomst! Afgelopen jaar is meerdere keren aan de bewoners van Doesburg gevraagd mee te denken en ideeën aan te leveren. Goede initiatieven, ben benieuwd wat dat oplevert.
Help-portrait is dit jaar voor de tweede keer georganiseerd, het zal vast niet de laatste keer zijn. Tijdens de Culturele Zondagen werden verschillende activiteiten aangeboden. Zelf heb ik mijn foto’s en foto-glasobjecten in twee galeries kunnen exposeren. In de Raadskelder zijn enkele exposities geweest en naast de concerten in de Martinikerk was daar de prachtige expositie 100 Doesburgers. Museum La Lique groeit en bloeit… Volgens mij kan ik nog wel even doorgaan zo. Voor dit alles geef ik een 7 ½ aan Doesburg.
Jammer is het negatieve gevoel dat ik over hou van de discussie over de Culturele Zondag en de winkels die voortaan open mogen op zondag. Zelf hou ik van uitdagingen, samenwerken en elkaar versterken. Hopelijk zal dit in het komende jaar gaan gebeuren. Dat samenwerken kan, ook in Doesburg, ontdekte ik tijdens het weekend Only for Art bij Only for Men. Wat ik echt ook hoop is dat de gemeente energie blijft steken in de HANSEartWORKS. Volgend jaar op tijd laat horen wat het nieuwe thema en vooral ook de deadline is. Kunstenaars zo beter de kans geven om mee te kunnen doen.
Welke droom wil je komend jaar verwezenlijken?
Even nog een tijdje aansterken en genezen, maar komend jaar hopen Geert en ik weer met de camper op pad te kunnen. Het reizen inspireert me tot het maken van foto’s, het schrijven van blogs en het maken van korte videofilmpjes. Ik probeer dit alles aan een thema te koppelen, of me een doel te stellen. ‘Back to the future’ was een van de thema’s van afgelopen jaar. Over de thema’s van komend jaar ben ik nog aan het dromen.
Welk klusje of activiteit zou jij zelf willen doen om Doesburg volgend jaar nog mooier te maken?
Zorgen voor meer muziek in de binnenstad. Een koor dat af en toe op een gewone zaterdag een uurtje zingt, iemand die goed gitaar speelt en dat laat horen, een trommelaar die je ritmisch op zijn of haar maat energiek verder laat lopen, een bandje dat met plezier wat te horen brengt. Maar ook een gedicht dat voorgelezen wordt, een dansje dat gezien mag worden, een kort verhaal dat vertelt wordt.
Nu nog een leuke plek zoeken en misschien wel een klein podium waar dit alles kan gebeuren.
Tot slot nog een geheimtip. Wat moeten we volgens jou in Doesburg absoluut bekijken komend jaar, en waarom?
We kijken al lopend eerder naar de grond dan omhoog, maar voor mijn tip moet je omhoog kijken, naar de daken van de huizen in de binnenstad. Bijna geen dak in Doesburg is namelijk hetzelfde. Die afwisseling van daken is een belevenis op zich en veelal een lust voor het oog.
Let er maar eens op en je zult meer stil staan dan je nu denkt om de hoogte verschillen, de kleuren en de schoonheid ervan ontdekken. Laatst heb ik zo kijkend in de Koepoortstraat op een gevel, bijna in de nok van het dak, een Heksenvanger ontdekt! Al die mooie daken zijn ook de moeite waard om eens van bovenaf te zien. Je krijgt er geen spijt van als je op een heldere dag de Martinitoren beklimt. Wat een verrassend uitzicht!
