Jan Vijn, de stadsdichter van Doesburg, droeg vrijdag tijdens de officiële opening van de verbouwde Gasthuiskerk een gedicht voor. Nu op DoesburgDirect.nl het gedicht voor diegenen die er niet bij waren.
Bij de opening van de Gasthuiskerk.
Groetenme de afgesant des Conincks
de hoeder onzer erven ende wonincks
groetenme de schepenen mitten schout
die hebben goedgevonden dat dit werd verbouwd
groetenme de bouwers die ’t bestonden
om dit werk op tijd af te ronden
Groetenme de gantsche agtbaôr gemeent
so mit mekanderen hier syn vereent
en danck tot in der eeuwigheyd
aan de Gecommitteerden tot de Administratie
der Gestichten van Weldadigheid.
Zo zou de stem van Middeleeuwse tijden
u ene begroeting kunnen bereiden.
De stem van dit gebouw zou u verhalen
van de prijs die zij moest betalen
voor de metamorfose van dit moment
waaraan zij nog niet is gewend.
Nog kermen de muren, zonder bedaren,
alsof zij gewonden uit het Gasthuis waren
toen er gaten werden geslagen en gedicht
met hoge deuren van hout, zo licht
Niet langer schrijdt men door de toren
om een dichter of een dominee te horen
wij zijn door de ingang aan de achterkant
in deze mooi verbouwde kerk beland
Kerkdiensten blijven hier bestaan
zolang ’t geloof niet is vergaan
de houten broek staat in het midden
de dominee kan rechtuit bidden
richting orgel en daarboven
om zo de Heer te loven
De vleugel maakt concerten tot een feest
de klanken zijn nog nooit zo mooi geweest
gesproken woord krijgt ook een plaats
schrijvers, dichters, ook van buitengaats
daarna kan men in letterlijke zin
een ruime foyer van glaswerk in
waar aardige en gastvrije mensen
luisteren naar al uw wensen
Mogen de Gestichten nog lange tijd
getuigen van hun weldadigheid.
Jan Vijn
Mooi Jan, dit mag ook op een plaquette!
Heel mooi!