In Den Haag is de G7 druk bezig “de puntjes op de i te zetten”, bericht de NOS. Hoe ver zou onze G7 in Doesburg zijn met die i? In tegenstelling tot veel andere gemeenten heeft er hier geen aardverschuiving plaatsgevonden als het gaat om de zetelverdeling. Alleen de SP heeft een enkel zeteltje af moeten staan aan D66. Toch opvallend dat er zo weinig verandering in de raad komt. Hoeveel verandering er in het college komt is natuurlijk aan de lokale G7.
Maandagmorgen was ik thuis. Ik zat met mijn laptop op schoot half mee te luisteren met het nieuws. Een live-uitzending van het van Air force One, het vliegende Witte Huis van Obama.
Wat een nieuws: “Ja ,en we kijken nu naar het vliegtuig dat net geland is….”. “Ik denk dat het nog wel even duurt voor de president uit het vliegtuig komt…”. “Daar zien we de auto’s voorrijden…”. “En ja hoor, daar is de president!”. “En hij stapt in de auto!”. Zo ongeveer een half uur duurde dit tafereel. Kunnen de media nou echt niets niets interessanter voorschotelen. Bijvoorbeeld iets over een ander vliegtuig dat spontaan verdwenen leek?
We kunnen goed aapjes kijken met z’n allen. Dat heb ik uit persoonlijke ervaring ook meegemaakt van dichtbij. Niet zo leuk als je het aapje bent of als het aapje bij je aan tafel zit. Misschien heb ik daarom ook wel een aversie ontwikkeld tegen alle beroemdheden. Nou ja, geen aversie maar ik negeer ze het liefst als ik ze tegen kom. Gewoon geen blik gunnen. Het zijn ook gewoon mensen. Gelukkig hoeven wij in Doesburg ons niet zo druk te maken over onze G7, dat zijn zéker gewone mensen en die kun je rustig een blik gunnen op straat. Lokale grootheden horen ook zo gewoon mogelijk te zijn als je het mij vraagt. Wel zijn het leugenaars. Allemaal.
Ik zal dat even nader toelichten. Tijdens de campagne is ons van alles beloofd. Ook ik heb op straat gestaan en deed mee aan de campagne. Ik heb zelfs zo’n 700 mensen lastig moeten vallen met een persoonlijke flyer door de brievenbus. Mijn excuses voor de 683 mensen die niet op mij gestemd hebben maar wel de flyer hebben ontvangen. Terugkomend op ons leugenaars: geen enkele partij kan zijn complete programma volledig verwezenlijken. Dat is simpelweg het effect van collegeonderhandelingen. Een gezamenlijk opgesteld coalitieplan is een tussenweg van drie of vier partijen en dus verschillende programma’s en beloften. Dat betekent dat iedere partij zal moeten inleveren op bepaalde punten.
Te vaak sprak ik mensen op straat tijdens de campagne die niet gingen stemmen. Vaak vroeg ik dan waarom men niet ging stemmen. Een regelmatig passerend antwoord was: “Het toch allemaal leugenaars zijn”. Dat klopt. Dat hoort. Maar politici, vooral onze lokale G7, hebben wel allemaal het beste met de bevolking van Doesburg voor, anders doe je dat werk niet.
Februari 2013 was de maand dat ik Hans Bleker met mijn vriendin introk in een leuk appartement aan de Kerkstraat in Doesburg. We zijn hier terecht gekomen vanwege het werk van mijn partner. Ik zelf ben in beginsel een tijdje op zoek geweest naar werk en heb her en der geprobeerd aan te sluiten bij bedrijven. Ik werk inmiddels bij Axios Dragers als regio-manager. Een bedrijf dat studenten uitleent om specifieke diensten te verlenen bij uitvaarten. Ik heb een maand of tien mogen schrijven in de Regiobode als ‘De Nieuwe Doesburger’ wat ik met veel plezier heb gedaan. Gelukkig heb ik nu een nieuw podium mogen vinden bij Doesburg Direct als blogger. Zo kan ik gelukkig toch nog mijn ei kwijt.
Hans, mooi dat je hier je ei kwijt kan en nog mooier dat je 700 van “ons” lastig hebt gevallen.
“Wij” hebben mensen zoals “jij” (jullie?) nodig. Nodig om ons te wijzen op het feit dat “gaan stemmen” net zo iets is als “een keuze maken” en dat “niet gaan stemmen” gelijk staat aan “geen keuze maken”. Mensen zoals jij dragen dus bij aan de bewustwording en ik hoop dan altijd maar dat zij die niet gaan stemmen dat bewust doen en dus eigenlijk wel een keuze hebben gemaakt.
Dat je de “lokale grootheden” als “allemaal leugenaars” af doet, doet geen recht aan wat zij allemaal wel doen voor “ons” Doesburg. Nadeel van geschreven tekst is dat ironie en karikaturen niet of slecht overkomen, ik ga er wel vanuit dat je het zo ironisch bedoelt.
Zonder niet-stemmende “massa” als dom of onwetend te willen omschrijven is mijn ervaring wel dat niet-stemmen vaak uit onwetendheid of ongeinteresseerdheid voortkomt. Diezelfde massa zal zich om dezelfde reden waarom zij niet gaan stemmen nu door jouw ironie gesterkt voelen om de volgende keer (weer) niet te gaan stemmen.
Het lijkt me een mooi onderwerp voor jouw volgende blog om eens te verklaren waarom “onze” VRIJE keuze voor lijst 1, 2 of 3 de mensen die wij gekozen hebben dwingt ook zelf weer keuzes te maken. En “zij” zijn niet zo vrij als “wij” wel zijn.
Wij kunnen desnoods impulsief in één potloodstreek een ander hokje rood maken, “zij” moeten kiezen met welke (combinatie van) partijen ze willen gaan “regeren” en vervolgens moeten ze aan het “uitruilen” gaan met programmapunten of zo je wilt programmaBELOFTES.
Zeker lokaal zijn alle kandidaten waar we op stemmen kunnen betrokken burgers die het (hun) beste voor ons Doesburg voor hebben. “Wij” dwingen hen moeilijke keuze te maken.
Dat (ook ironisch bedoeld) “liegen” noemen doet hen onrecht aan en dat ongeacht welke politieke bloedgroep zij vertegenwoordigen.
Ik kijk uit naar je volgende blog!
Kop op Hans, de lokale politieke wereld staat niet stil na het smeden van een coalitie. In je verkiezingsprogramma geef je vorm aan je visie, voornemens en concrete zinvolle wensen van stadsgenoten en organisaties. Bij het zoeken naar een werkbare meerderheid om de stad te besturen zoek je naar overeenkomsten. Op basis van die overeenkomsten maak je een programma voor de komende 4 jaar. Maar dat doet natuurlijk helemaal niets af aan je visie, je voornemens en wat je mee kreeg. Daar blijf je voor ijveren. Het gaat erom dat je met bevlogenheid en liefde voor de stad samen met anderen het beste probeert te bereiken. In ons politieke bestel bestaan begrippen als coalitie en oppositie. Blijkbaar nodig om effectief te besturen. Een coalitie geeft richting aan gedeelde voornemens. Daarnaast is er volop ruimte voor iedereen om aandacht te vragen voor de niet gedeelde voornemens en te stimuleren dat die ook uitgevoerd worden. Want besturen doe je samen met iedereen die erbij betrokken is. En helemaal los van de vraag of wij straks kiezen voor welke coalitie dan ook, gaan we steeds met iedereen in gesprek om alles te realiseren wat er in ons verkiezingsprogramma staat. En misschien vinden we meer overeenkomsten dan verschillen. Dus Hans, samen de schouders eronder!
Gert-Jan, je hebt helemaal gelijk! Het is soms moeilijk van een geschreven tekst de bedoelde ironie, cynisme en sarcasme van de schrijver te vatten. Soms is het zo droog geschreven dat je je goed creatief moet inleven om de gemeende boodschap te pakken te krijgen zoals jij dat wel doet.
Wil, precies. Mooi dat je nog even uitlegt wat ik in een paar zinnen probeerde te stoppen. Met her en der dus gebruik van cynisme.
Lokale politici zijn geen leugenaars. Optimisten en soms ietwat populistisch zijn ze wel. Dat kun jij toch zeker niet ontkennen Wil?
Bij optimisme voel ik me wel senang, van populisme krijg ik plaatsvervangend schaamtegevoel. Maar ik herken het zeker. Lokale politiek is vooral veel luisteren en van je directe omgeving horen dat je best aardig bent, als je nodeloos harde kritiek te verduren krijgt. Lokale politici bestaan bij de gratie van de man achter…., de vrouw achter…., de zoon/dochter of de goede vriend achter…. Het sleutelwoord is respect.
Ik zal geen man en paard noemen 😉
En dat is geen verwijzing naar de heer van Immerzeel voor de duidelijkheid. Enkel een quote die hier past. Voordat iemand denkt ik hém als “optimist en ietwat populistisch” bestempel wat natuurlijk een zeer kwalijke zaak zou zijn….
RESPECT VOOR BURGERS?
Burgers hebben geen invloed op de coalitievorming, maar kunnen wel getuige zijn van de eerste schermutselingen en er misschien al uit opmaken welke kant het opgaat als de coalitiebesprekingen openbaar zouden zijn.
Deze bijeenkomsten zijn al in een aantal gemeenten openbaar en zijn rechtstreeks te volgen via de radio enz…
Het is jammer dat de vorming hierover moet plaatsvinden achter gesloten deuren zou veel democratischer kunnen.
Na het stemmen heeft de burger dus niets meer te zeggen.
@Frans
Ik heb ook landelijk ervoor gepleit dat partijen voor de verkiezingen al aangeven met welke partijen zij een coalitie zouden willen vormen en met wie niet. Ook aangeven welke programmapunten absoluut “mee” moeten en over welke te praten valt, desnoods een ranglijstje belangrijkheid.
Dat zou de geloofwaardigheid achteraf veel meer in lijn brengen met de beloftes vooraf.
En v.w.b. de openbaarheid van de coalitiebesprekingen ben ik het helemaal met je eens, al worden er natuurlijk altijd een soort van coalitiebesprekingen gevoerd buiten het stadhuis en in informele settings.
Gert-Jan,
Er is maar één manier om de schijn van achterkamertjespolitiek op te heffen en dat is de volledige openbaarheid, hierna zal je er niet aan ontkomen dat men buiten het stadhuis gaat lobbyen.
Bij het samenstellen van de coalitie zou het dan fijn zijn om te mogen inspreken dan kunnen de wensen en de toegezegde wensen worden getoetst en toegelicht.