Blog: En toch gebeurt er niets

De Gemeenteraadsverkiezingen staan voor de deur. Op 19 maart brengen we onze stem uit op onze favoriete partij en politicus. Zeker met een politiek bewogen afgelopen jaar in ons achterhoofd en de toenemende druk op het lokale ambtelijke apparaat als gevolg van doorschuifwerk vanuit Den Haag, worden het spannende politieke tijden in Doesburg. En toch gebeurt er niets op 19 maart. Huh? Ik leg het uit.

Vooropgesteld, ik ben van nature geen politiek dier en heb zeker geen glazen bol, maar weet inmiddels wel aardig hoe de hazen lopen in en om ons stadhuis. En die hazen lopen soms netjes in het gareel, soms uit het pad en soms zelfs dood, met het Hans Kazan-achtige vertrek van politiekdier, herstel politiekbeest, Willem Bouman als klinkend voorbeeld van doodlooppolitiek.

De komende weken laten politici van zich horen. Ze willen zich profileren en punten maken, om zo kiezers te winnen. En dat is leuk. Want dat betekent weer volop lokale politiek in de belangstelling. We gaan het weer hebben over zaken die gaan spelen in de toekomst in plaats van elkaar afrekenen op wat niet goed ging. En DoesburgDirect.nl doet daar aan mee door samen met DoesburgTV en HanzestadRadio flink uit te pakken rondom de Gemeenteraadsverkiezing.

Het wordt dus een leuke en spannende tijd. Want wie heeft de beste pr-machine? Wie gaat de zeepkist op? Wie gaat zich suf twitteren om zieltjes te winnen? Wie gaat zwaar inhoudelijk in debat om andere partijen de vloer aan te vegen? Wie wordt de ‘masterprofileur’ van Doesburg. Ik zou niet weten wie het moet gaan worden de komende tijd.

Wel weet ik dat het allemaal niet veel uitmaakt. Dat klinkt ontnuchterend en een tikkeltje cynisch wellicht. Maar ik ga het u uitleggen. De huidige coalitie is net begonnen en zit nog in de wittebroodsweken. Buikvlinders zorgen voor poeslieve reacties naar elkaar toe en het wij-gevoel is maximaal. Een gevoel waarbij de coalitie het beste lijkt te gedijen en dat weten ze zelf maar al te goed. Er is vanuit de coalitie dan ook geen enkele reden om het na 19 maart anders te gaan doen. Nieuwkomers Peter Bollen (PvdA) en Ellen Mulder (VVD) zitten lekker op de wethoudersstoel, Westra (D66) is ook nog lang niet klaar met zijn economische plan en Jansen (Stadspartij) kan zo vervangen worden door partijgenoot Henk Beijen.

Wat rest is een tandeloze oppositie. Een oppositie die weliswaar een machtsblok van SP in het midden heeft, maar veel te verdeeld is om hiervan gebruik te gaan maken. SP lijkt een beetje in het verdomhoekje te zitten, nadat het met een kil persbericht 12 jaar politiek vakmanschap van Willem Bouman zonder echt inhoudelijke uitleg afserveerde. Het CDA voelt zich miskent en GroenLinks is te fatsoenlijk om het lont in het kruitvat te steken.

De SP pakt met haar trouwe achterban straks minimaal drie en waarschijnlijk gewoon weer vier zetels. Mogelijk krijgt het gezelschap van De Stadspartij, die met verjonging op de kieslijst verder lijkt te kunnen gaan groeien. De PvdA heeft de inhoudelijk sterke Bollen, maar zal niet snel naar drie zetels groeien, en de VVD heeft de landelijke schaduw van Den Haag tegen zich, waardoor groei uitgesloten lijkt. D66 en GroenLinks blijven ‘gewoon’ op een zetel en CDA kan door een trouwen aanhang ook weer op twee zetels rekenen.

Is daarmee alles in kannen en kruiken? Natuurlijk niet. Dit ‘glazenbolverhaal’ is pure theorie. Praktijk is dat er nog veel gaat gebeuren de komende weken. Denk alleen al aan de bijna 500 jongeren die de Doesburgse stemmarkt betreden. Ze kunnen komende tijd op warme aandacht rekenen van de politieke partijen, die allemaal een graantje willen meepikken van de nieuwbakken stemmers.

Feit is dat het een spannende campagnetijd wordt, waarbij partijen zich gaan profileren. Uitdaging daarbij is om de doelgroep, de inwoner van Doesburg, te bereiken. Want het lijkt erop dat de kloof tussen bestuurder en kiezer ook in Doesburg nog altijd groot is. De vraag is dan ook of de verkiezingsbeloftes de potentiële stemmers bereiken. Aan de politiek en de lokale media zal het niet liggen. Die geven de komende weken vol gas. Maar of we eindelijk van de traditionele lage stemopkomst afkomen is de vraag. Een ogenschijnlijk retorische vraag. En daarmee lijkt het bijna ontegenzeggelijk dat ondanks alle inspanningen en goede bedoelingen de uitkomst van 19 maart niet wereldschokkend zal zijn.

Ik ga voor een hoge stemopkomst, in ieder geval meer dan de 56 procent van vier jaar geleden. Kom op Doesburg, laat je horen!