Han Snijders trekt al jaren de kar van Doesburg Binnenste Buiten, maar nu dreigt deze organisatieparel van Doesburgse evenementen te stoppen. Het gaat volgens hem steeds moeizamer, vooral door externe factoren. Hoogste tijd voor een vraaggesprek met deze energieke duizendpoot.
Als kind is Han Snijders al actief tijdens Doesburg Binnenste Buiten, dan nog de braderie geheten. Hij verkoopt er zelfgemaakte sieraden en verdient zo zijn vakantie bij elkaar. Veertig jaar later is hij er nog steeds bij, nu als voorman. Maar het zou zomaar eens kunnen dat hij binnenkort ‘zijn’ Doesburg Binnenste Buiten de rug toekeert.
Wat is er aan de hand? De voorpret is eraf, is zijn stellige mening. Zittend in zijn tuin weegt hij op het ene moment zijn woorden zorgvuldig af en haalt hij op andere momenten venijnig uit. Zijn uithalen verraden soms diepe frustraties over de hedendaagse gang van zaken rond de organisatie van Doesburg Binnenste Buiten, met afstand het grootste evenement van Doesburg en tot ver in de regio bekend.
Met voorpret doelt hij op de papieren rompslomp die vandaag de dag komt kijken bij het organiseren van evenementen. Het vergunningstraject is een tijd- en vooral energie rovende klus geworden, en heeft veel weg van een doolhof zonder uitgang, stelt hij. ‘Sinds Haaksbergen dekken lokale overheden zich voor alles in’, schudt hij meewarig zijn hoofd, doelend op het drama met de Haaksbergse monstertruck een paar jaar geleden.
Daar komt nog eens een lastige financiële situatie van de ‘braderiecommissie’ bij. Er is geen oorlogskas en Doesburg Binnenste Buiten heeft zelfs op het geliefde straattheater moeten bezuinigen. Als klap op de vuurpijl meldt Han ook nog eens dat hij overweegt om te stoppen. Eén geluk, hij kan moeilijk nee zeggen en meldt aan het eind van het interview dat hij er volgend jaar toch bij is, als er een 51e editie komt….
Een interview over de dubbende roerganger van Doesburg Binnenste Buiten.
Han, hoe kijk je terug op de 50e editie van Doesburg Binnenste Buiten?
‘Tevreden. Over het algemeen is het goed verlopen. Er zijn geen incidenten geweest en geen noemenswaardige vernielingen en opstootjes. Enig minpuntje was het weer, maar dat heb je niet in de hand. De woensdag en de vrijdag waren pet. Vrijdag hadden we het Gelders Kampioenschap Standwerken. Dat is in het water gevallen. Ze hebben geen handel gehad’
Vorig jaar waren er verhalen over de lastige financiële situatie van de organisatie. Hoe is dat nu?
‘Nog steeds. Doesburg heeft weinig industrie, dus in de hoek van sponsoring is weinig te vinden. Daar staat tegenover dat de kosten alsmaar toenemen. Vooral kosten voor veiligheid, afval en energievoorzieningen. Dat tikt behoorlijk aan. Tegenwoordig moeten we bedrijven inhuren voor het afval. Vroeger kon ik bellen naar de stadswerf en werd het geregeld. Nu moet ik ambtenaren bellen en dan wordt het uitbesteed, en dan volgt dus een rekening. Vergeet niet dat we zelfs BHV’ers en EHBO’ers moeten opleiden. Ik ben absoluut voor veiligheid, laat dat duidelijk zijn. Maar er hangt een flink kostenplaatje aan. We hopen dat we het voor volgend jaar rond kunnen krijgen. Maar het gaat lastig worden.’
Wat is het lastigste onderdeel van het organiseren van Doesburg Binnenste Buiten?
‘Regelgeving en vergunningen zijn een ramp. De voorpret is er op deze manier wel vanaf. De laatste jaren heb ik wel eens gedacht ‘ik stop ermee’. Ook nu schieten die gedachten door het hoofd. Maar ik wacht eerst maar eens het nieuwe evenementenbeleid van de gemeente af. Als evenementenorganisatie ben je afhankelijk van ambtelijke organisaties, en dat is moeilijk. Als er in Haaksbergen wat gebeurt, dan merken wij dat ook. Iedereen dekt zich in, vooral de lokale overheid. Met als gevolg veel tijdrovende vergaderingen en overleggen.’
‘Vroeger overlegde je met de plaatselijke politie en brandweer, nu met veiligheidsregio’s. Mensen bedenken van achter een beeldscherm wat goed is voor Doesburg, terwijl ze de situatie hier vaak niet eens kennen. Het gaat over te veel schijven. Te veel mensen beheren maar een klein kennisgebied. Het zijn een heleboel splinters, maar daarmee heb je nog geen balk. Ook lastig is dat ondernemers niet op één lijn zitten. De een wil dit, de ander dat. Ik mis zo nu en dan de creativiteit. Maak er iets speciaals van, zet bijvoorbeeld één product op een opvallende manier in de schijnwerpers, of geef een productdemo. Alles kan en mag.’
Hoe omschrijf je de rol en uitvoering van de ondernemers tijdens Doesburg Binnenste Buiten?
‘Wisselend. Ik mis bij een aantal ondernemers de creativiteit. Als er 100.000 mensen in de stad zijn, dan moet je zo creatief zijn dat je bij ze in de picture valt. Je moet iets doen, zodat je opvalt. In het verleden hadden we Schuizeman, die verkocht grammofoonplaten per kilo. We hebben ook wel eens een ondernemer gehad die een handkar vol met doppinda’s buiten zette. Schep maar raak. Iedereen wist het. Vroeger had je Chrisje Derksen met zijn kersen en worsten. Gelukkig heeft kapper GJ deze traditie overgenomen. Aan dit soort dingen hebben we behoefte. Voor ondernemers is het een geweldige manier om kennis te maken met potentiële klanten. Maar je moet er dan wel wat van maken. Wees creatief en energiek. Dan maak je er wat van.’
Er gaan geluiden om het concept Doesburg Binnenste Buiten aan te passen. Misschien minder dagen? Misschien andere dagen? Of een andere invulling? Ander moment? Wat denk je als je die geluiden hoort?
‘We zijn altijd bezig om te kijken waar mogelijkheden liggen. In twee dagen haal je niet de omzet die je in vier dagen haalt. Dus minder dagen is niet zinvol. Vergeet niet dat de huurkosten van een podium en kramen vooral in de op- en afbouw zitten en niet zo zeer in het aantal dagen. De woensdag eraf en de zondag erbij? Tsja, de zondag is een halve dag want je mag niet voor kerktijd beginnen. Verder is de zondag geen stapavond.’
‘Daar komt bij dat artiesten na zaterdag veelal naar de zomerfeesten in Nijmegen gaan en heb je op zondag vaak dubbele kosten wanneer bedrijven afval of dranghekken moeten ophalen. Verschuiven naar augustus heeft ook niet zoveel zin, want dan is straattheater veel moeilijker te boeken. Weer naar voren trekken kan ook niet, omdat het de evenementenkalender in het voorseizoen al goed gevuld is. We hebben veel onderzocht, maar zien vooralsnog geen verbeteringen door veranderingen.’
Wat zou er in jouw ogen nog verbeterd kunnen worden?
‘Best een heleboel. We willen nog steeds meer straattheater en entertainment, maar dat een kwestie van geld. De laatste jaren hebben we om budgettaire redenen moeten knijpen. Door stijgende kosten en minder sponsoropbrengsten ben je snel uitgepraat. We heffen geen entree. Dat is niet haalbaar. Dan heb je al 40 man nodig om ingangen te beheren en moeten er allerlei ontheffingen worden verleend aan binnenstadbewoners. Wij vinden de laagdrempeligheid ook heel belangrijk. Iedereen kan gratis, als je niet drinkt, naar een feestje. Leuk toch? Ook het parkeren en de VVV zijn een zwak punt. Mensen willen dicht bij de stad parkeren en toeristen komen vaak voor een gesloten deur van de VVV. Dat is jammer. En vergeet de handwijzers niet, die groene dingen. Die zijn echt aan vervanging toe.’
Volgend jaar gewoon de 51e editie met Han Snijders aan het hoofd?
‘De 51e editie denk ik wel, maar of ik aan het hoofd blijf, weet ik nog niet. Onze commissie is vorig jaar vernieuwd. De nieuwelingen hebben het uitstekend gedaan. Ze hebben de draad opgepakt, terwijl ze eerst de draad hebben moeten zoeken. Ik heb vol vertrouwen in de nieuwe mensen. Ze hebben veel lijntjes, dat is zo belangrijk. Bij mezelf mis ik de laatste jaren de voorpret. Vergunningen en regelgeving kosten mij heel veel energie. Het heeft mijns inziens ook te maken met beperkte capaciteit van het ambtelijk apparaat. Als de kaders zo nauw worden als geluidsnormen of sluitingstijden, dan is het niet exploitabel meer.’
Wat vind je van de financiële hulp vanuit de gemeente voor lokale evenementen?
‘Alle evenementen moeten het totaal doen met 8.000 euro van de gemeente. Achtduizend euro voor alle evenementen! Dat is beneden alle peil. Het economisch belang van evenementen mag je niet onderschatten. Doesburg Binnenste Buiten zit sinds 1985 nog steeds op een gemeentelijke vergoeding van 5.000 gulden. Dat is 2273 euro. Er zijn sindsdien heel veel kosten bijgekomen. Dit slaat helemaal nergens op.’
‘Kijkend naar de kosten, hebben we minimaal 15.000 euro nodig om aantrekkelijk te blijven. De politiek is nu aan zet. Waar stel je je prioriteiten? Aan kunstobjecten zoals IJsselbiënnale? Laat ik duidelijk zijn, ik heb niets tegen kunst, maar ik denk dat we eerst de basis voor de bestaande evenementen in Doesburg op orde moeten hebben, voordat we de knip trekken voor grote, regionale projecten. Neem nou zo’n stadsmanager. Een verschrikkelijk belangrijke functie. Het gaat slechts om een parttime baan en die is ook nog eens afgeknepen vorig jaar. Die functie had juist uitgebreid moeten worden.’
De laatste jaren is er vanuit de binnenstadbewoners weerstand gekomen tegen evenementen. Hoe kijk jij als organisator daar tegenaan?
‘Wij proberen altijd rekening te houden met de binnenstadbewoners. Maar er zijn grenzen. Onze geluidsnorm is dit jaar met maar liefst 30% omlaag gegaan naar 80 decibel. De sluitingstijden willen ze zelfs terugbrengen naar 23.00 uur. Als je in de binnenstad komt wonen, dan weet je dat er activiteiten zijn. Die zijn in het belang van alle inwoners van Doesburg, niet alleen voor de bewoner van de binnenstad. Je moet tolerant zijn. Als ik naast het spoor woon, moet ik niet klagen dat er treinen rijden of meer treinen worden ingepland.’
‘Natuurlijk brengen evenementen ongemakken met zich mee, maar de klachten worden enorm opgeblazen. De een maakt de ander gek. Jij moet ook klagen, roepen ze dan naar elkaar. De sleutel voor dit probleem ligt bij de gemeente. Durf je als gemeente algemene richtlijnen in te stellen met mogelijkheden voor uitzonderingen? Kies je voor persoonlijk woongenot op korte termijn, of economisch belang op lange termijn? Het woord is aan de gemeente.’
Binnenkort praat de politiek over het evenementenbeleid van Doesburg. Wat is jouw advies voor de heren en dames politici?
‘Realiseer goed dat de leefbaarheid van Doesburg afhankelijk is van de activiteiten bij evenementen. Doesburg is een levende stad en dat moeten we zo houden. Met iedere dag deurtje open en deurtje dicht doen, schieten we niets mee op. We moeten reuring hebben. En maak het ons organisatoren een stukje makkelijker. Ben Polman heeft ooit Binnenste Buiten georganiseerd met slechts een paar aantekeningen op de achterkant van een sigarendoosje. Dat kan niet meer, dat begrijp ik ook. Maar zoals het nu gaat, kan ook niet meer. Die 51e editie volgend jaar zal er vast wel komen. Of ik daar bij ben? Ach, waarschijnlijk wel.’
Deze site wordt mede mogelijk gemaakt door de ‘Vrienden van DoesburgDirect.nl’. Dat zijn: Xycleservice, PlusFitDoesburg, Rootz, CarConcept, Delikasa, Koenen Echte Bakker, TimeOut Events, Restaurant De Liefde, Hillenaar Optiek, Gasthuiskerk Doesburg, Edelsmederij Tobias , Brasserie Het Zesde Zintuig, Partyboerderij De IJsselhoeve en Binkies en MKB Tele.com.